เรื่องราวของเซลล์ไขมันในหนึ่งวันกับคนอยากลดน้ำหนัก at iURBAN

เรื่องราวของเซลล์ไขมันในหนึ่งวันกับคนอยากลดน้ำหนัก

img_3761-1.jpg

ไขมันเกิดแล้วไม่มีวันตาย ได้อ่านบทความนี้ ..จาก Reader’s Digest แล้วรู้สึกทึ่งกับเซลล์สุดมหัศจรรย์นี้เป็นอย่างมาก และไม่แปลกใจเลยว่าทำไม การลดน้ำหนักจึงทำได้ไม่ง่ายสำหรับคนหลายๆคน  การทำความรู้จักกับเซลล์ไขมัน ก็เพื่อที่เราจะได้รู้ทันก่อนที่มันจะครอบครองและควบคุมร่างกายเราไว้ทั้งหมด เพราะถึงตอนนั้น  .. เราอาจไม่ได้ควบคุมมัน ..แต่มันต่างหากที่ควบคุมเรา …

นาฬิกาบอกเวลา 10.00 น. ช่วงสายๆของวัน

เจ้าของร่างท้วมกลม น้ำหนัก 110 กก.กำลังจดจ่ออยู่กับการอ่านและตอบอีเมลล์ ส่วนผม..เซลล์ไขมันลูกกลมๆเล็กมากๆ เป็นเมือกลื่นมีประกายระยิบ ระยับ เบียดเสียดอยู่กับเพื่อนๆไขมันด้วยกันใกล้ๆกับตับของเขา กำลังร่อนเอาสิ่งที่หลงเหลือมาจากการเผาผลาญเครื่องดื่มตอนเช้าที่เรียกว่า น้ำวิตามิน ฟังดูดีนะ ที่ฉลากบนขวดยังบอกด้วยว่า เป็นเครื่องดื่ม ที่อุดมไปด้วยสารอาหารมากมาย ประมาณว่า เป็นคอกเทลสารอาหาร สำหรับร่างกาย ..555..แต่ความจริง จะว่าไป มันมีแต่น้ำตาลเป็นส่วนใหญ่ ..นั่นล่ะของชอบของผมเลยล่ะ ..เสร็จผม.. มันหลุดลอดผ่านระบบย่อย แล้วก็มาตกอยู่ที่ตับ ซึ่งเปลี่ยนมันมาเป็นไขมัน และส่งมันตรงมาให้กับผม..ช่างเป็นลาภก้อนใหญ่อันโอชะจริงๆ

นับเป็นช่วงเวลาที่ยิ่งใหญ่สำหรับผมและบรรดาพี่น้องเซลล์ไขมัน หลังจากที่เป็นเวลาหลายพันปีที่พวกเราตั้งหน้าตั้งตา ทำหน้าที่อย่างเคร่งครัด เตรียมพร้อมคอยส่งสิ่งที่มีในตัวเราไปให้กับกล้ามเนื้อ และ เซลล์ประสาทต่างๆ ไม่ว่าจะเวลาใดก็ตามที่เรียกมา..ตอนนี้จึงเป็นเวลาที่เราจะเรียกคืนบ้าง เรื่องนี้ไม่ใช่เรื่องที่ผมคิดไปเอง ถ้าไม่เชื่อ ก็ลองมองไปรอบๆตัวของคุณ จากงานวิจัยร่วมของ Imperial College London, Harvard University และ WHO บอกว่า มีประชากรมากกว่า 500 ล้านคนทั่วโลก หรือประมาณ 1 ใน 9 ของคนทั่วไป ถือว่าอยู่ในขอบข่ายอ้วน..ไม่ใช่แค่น้ำหนักเกินนะครับ..แต่จัดว่าอ้วนเลยล่ะ ทำให้มีความเสี่ยงที่คนพวกนี้จะเป็นโรคหัวใจ โรคเบาหวาน หรือแม้แต่มะเร็ง มากขึ้นเรื่อยๆ..แต่นั่นไม่ใช่ปัญหาของผม..

พวกผมกำลังเป็นใหญ่!ในยุคนี้..มันเป็นยุคของเซลล์ไขมันอย่างพวกผมแล้วครับ..โปรดทราบ !


ถึงเวลา 11.00 น.

ยังไม่ทันจะเที่ยง ร่างกายอวบกลมก็เริ่มรู้สิวหิวอีกแล้ว แม้ว่าขนมมัฟฟินที่เขาทานเป็นอาหารเช้าจะให้พลังงานแคลลอรี่จำนวนมากก็ตาม แต่มันยังไม่ตอบสนองความต้องการที่เขามีได้มากพอ นั่นสิ.. ทำไมจึงเป็นเช่นนั้น ก็เพราะผมนี่ล่ะ มันเป็นหน้าที่ของผมที่จะต้องส่งสัญญาน ด้วยฮอร์โมนที่ชื่อว่า เลปติน (leptin) ไปที่สมองของเขา เพื่อที่ ร่างกายจะได้รู้สึกว่า อิ่ม เมื่อก่อนมันก็เคยได้ผลแบบนั้น แต่ทุกวันนี้ แม้ว่าผมจะส่งเลปตินออกไปมากมาย ราวกับสูบส่งจากบ่อน้ำมันในตะวันออกกลางกันเลยก็ว่าได้ แต่ก็ไม่เป็นผล มันแค่ล่องลอยอยู่ในกระแสเลือดอย่างไร้ประโยชน์

เพราะจำนวนอินซูลินที่มากเกินที่ออกมาช่วย ร่างกายดูดซับน้ำตาลส่วนเกินที่ร่างกายทานเข้าไป ทำให้สมองไม่รับสัญญานจากเลปติน ที่ผมส่งไปว่า “อิ่มแล้วๆ หยุดกินๆ” ดังนั้น เขาจึงรู้สึกหิว รู้สึกอยากกินอีก หลังจากที่เพิ่งกินเสร็จไปไม่นาน

มาลองนึกทบทวนกันถึงความหลังเมื่อ 40ปีที่แล้ว

ตอนนั้น ร่างกายที่ผมอาศัยอยู่นี้ยังเพิ่งเป็นวัยรุ่น เป็นเวลาที่ผมเพิ่งเกิดมาลืมตาดูโลกพร้อมกับเพื่อนๆเซลล์ไขมันมากมาย ผมต้องรอคอยตลอดทั้งวัน สำหรับกรดไขมัน หรือ fatty acids สำรองที่ผมจะจัดเก็บได้ ในตอนนั้น สารอาหารต่างๆถูกใช้หมดเรียบ พวกเราเซลล์ไขมันบวมขึ้นเล็กน้อย แล้วก็จะหดกลับ ฟีบลงอีก นั่นเป็นช่วงที่ผอมเพรียว หุ่นเฟิร์มก็ว่าได้ แม้จะไม่ได้ถูกเลี้ยงดูดี แม้ไม่มีอาหารตกมาถึง พวกเราก็ไม่เคยจากไปไหน ไม่ตาย ไม่หายไป อาจฟีบลง เหี่ยวเฉาลงไปบ้าง ก็เท่านั้น พวกเราเป็นเซลล์ที่มีอายุยืนยาวที่สุดในร่างกายก็ว่าได้ เกิดแล้วไม่มีวันจากไป จนกว่าร่างกายจะตายจากไปนั่นล่ะ ร่างกายอาจจะกีดกันพวกเราจากอาหารหวานมันอันโอชะ เราก็เพียงเหี่ยวฟีบลง เท่านั้นเอง แต่ถ้าเมื่อไหร่ เขากลับมากินมันอีก เราก็จะฟื้นคืนอย่างรวดเร็ว และขยายใหญ่ขึ้นกว่าเดิมหลายเท่าจน ทุกคนต้องตกใจ

ในร่างกายคนปกติ เซลล์ไขมันจะหยุดการสร้างเซลล์ใหม่หลังจากพ้นช่วงวัยรุ่น

แต่สำหรับคนอ้วนแล้ว เซลล์ไขมันจะขยายใหญ่มากหลายเท่า จนในที่สุดก็ต้องแตกตัวออกเป็นเซลล์ไขมันใหม่ ทุกๆครั้งที่พวกเราเซลล์ไขมันอ้วนพีจนถึงที่สุด เราก็จะขยายตัวออกหลายเท่า เมื่อเก็บสะสมไขมันจนเต็มความจุที่จะสามารถกักเก็บได้ ถึงตรงนั้น เราก็จะแตกตัวเกิดเป็นเซลล์ไขมันใหม่ขึ้นอีกข้างๆตัวเรานี่เอง ทำให้พวกเราต้องอยู่กันอย่างหนาแน่น เบียดเสียดยัดเยียด แต่ก็ไม่มีปัญหา เราสามารถเพิ่มทั้งขนาด และจำนวนไปได้เรื่อยๆ ผมเคยได้ยินมาว่า ในคนปกติ มีเซลล์ไขมันอยู่ประมาณ 4หมื่นล้านเซลล์ แต่สำหรับคนที่อ้วน อย่างที่ผมอาศัยอยู่นี้ มีพวกเซลล์ไขมันอย่างผมมากถึง 8 หมื่นล้านเซลล์เลยทีเดียว

ต้องบอกว่าผมค่อนข้างโชคดี ที่ได้มาอยู่กับร่างกายนี้ ตอนที่เขาเรียนอยู่มหาวิทยาลัย เขาเริ่มนิสัยติดน้ำอัดลม เกือบจะทุกเที่ยงเขาต้องดื่มน้ำอัดลมอย่างน้อย 1กระป๋อง มันเป็นสิ่งที่ผมชอบมากๆ เพราะ ทุกครั้งที่เขาดื่ม ผมก็จะได้รับไขมันส่งตรงมาจากตับ และผมก็จัดเก็บมันไว้ในตัวอย่างดี กว่าที่เขาจะเรียนจบ ผมก็มีเพื่อนไขมันเพิ่มจำนวนขึ้นพอสมควร แต่ช่วงเวลาที่ดีที่สุด คือตอนที่เขาเริ่มทำงาน เขาทำงานหนัก เลยต้องให้รางวัลกับตัวเอง… นั่นก็หมายถึงผมด้วย ทุกๆบ่าย ผมจะได้ยินเสียงเขาเปิด กระป๋องน้ำอัดลม แล้วก็เสียงเตาไมโครเวฟ อุ่นไส้กรอก ไม่ก็ไก่ทอด หรือไม่ก็บะหมี่สำเร็จรูป บางครั้งเขาก็พยายามจะลดน้ำหนัก ด้วยการเลือกทานอาหารไขมันต่ำ แต่อาหารไขมันต่ำมันก็อย่างว่า ไม่อร่อย ก็ต้องแก้ด้วยการ ปรุงรสเพิ่มรสชาติ เครื่องปรุงรส ไม่ว่าซอสอะไรมันก็น้ำตาลทั้งนั้น..จึงไม่ใช่ปัญหาสำหรับผมเลย มันเป็นเรื่องง่ายมากๆสำหรับผมที่จะเปลี่ยนน้ำตาลเป็นไขมัน..แล้วก็เก็บสะสมมันต่อไป ..สบายมากครับ

กลับไปช่วงที่เขาอยู่มหาวิทยาลัย

เขามีกิจกรรมมากมายในช่วงวันหยุด ไปปั่นจักรยาน ไปปีนเขา หุ่นดีเลยล่ะ แต่ผมสิผอมแห้งทีเดียว อาหารที่เขาทานช่วงนั้นก็มีน้ำตาลน้อยกว่าตอนนี้ สมองเขายังฟังสัญญานเตือน จากเลปตินของผม ผมอ้วนพีขึ้นบ้างในช่วงวันหยุดยาว จากเบียร์ และปีกไก่ทอด แล้ววันถัดมา เขาก็กินขนมปังโฮลวีท กับแอปเปิ้ล ก่อนจะออกไปปั่นจักรยาน กล้ามเนื้อของเขา เผาผลาญ กลูโคสจนหมด และยังมาบีบคั้นเอาจากไขมันที่ผมสู้อุตส่าห์สะสมไว้ ให้กลายเป็น กรดไขมัน และ กลีเซอรอล ผมต้องจำยอมส่งกลีเซอรอลให้กับตับ ซึ่งก็จะเปลี่ยนให้มันกลายเป็นกลูโคส เพื่อให้พลังงานกับเขา ส่วน กรดไขมัน ก็ถูกส่งตรงไปให้กับกล้ามเนื้อเพื่อเป็นพลังงานเช่นกัน ผมก็ฟีบลงๆ ได้แต่รอเวลาให้เขากลับมากินของอร่อยๆอีกครั้ง นับเป็นช่วงเวลาที่ห่อเหี่ยวสำหรับผมจริงๆ
แต่ตอนนี้.. กลับมาที่ไก่ทอด ชิ้นที่ 2 ที่เขาเพิ่งจัดการหมดไป ก่อนที่จะกลับไปนั่งแช่อยู่หน้าคอมพิวเตอร์อีกครั้ง คลิ้ก..แคล๊ก..คลิ๊ก..แคล๊ก.. ไปตลอดช่วงบ่าย จนถึง 5 โมงเย็นที่ได้เวลาขับรถกลับบ้าน เขาต้องทำงานหนักทั้งวัน คงใช้พลังงานไม่น้อย แต่ผมไม่ห่วงเลย เพราะยังมีพลังงานมากมายจากกล้ามเนื้อของเขา ผมจึงไม่ต้องทำอะไร ได้แต่นอนสบาย และหัวเราะในความโชคดีของตัวเอง มั่นใจเกินร้อยว่าไม่มีทางที่เขาจะมารีดไขมันไปจากผมได้อีก
อยากรู้จัง?.. เย็นนี้จะมีอะไรกิน..

ไก่ทอดอีก หรือว่า พิซซ่า หรือ แฮมเบอร์เกอร์

แต่สิ่งที่อยู่บนโต๊ะอาหารกลับกลายเป็น ไก่ต้ม กับสลัดผัก ไม่มีน้ำมัน ไม่มีครีม ไม่มีน้ำตาลเลย
ผมรู้สึกผิดหวังแทนเขาจริงๆ

เสียงภรรยาของเขาพูดว่า “ต่อไปนี้ เราจะทานอาหารเพื่อสุขภาพ ไม่มีของทอด ของมันอีกต่อไปสำหรับอาหารเย็น ”

โอ้ววว..แบบนี้ก็เศร้าเลยสิครับ

แต่ผมรู้ว่า มันไม่ง่ายหรอก ยังไงผมก็ไม่มีทางอดอยากอีกแล้ว

เป็นจริงอย่างที่คิด เขาหยิบเบียร์ออกมาเปิด ..โล่งอกไปที! .. ผมสามารถสะสมไขมันจากเบียร์ได้สบายๆไม่ต่างจากน้ำอัดลม ตับจะเปลี่ยนน้ำตาลที่ได้จากเบียร์ ไปเป็นไขมัน ให้ผมเก็บสะสมเพิ่ม หลังอาหารเย็นเขาพาสุนัขไปเดินออกกำลังกาย แต่เดินสบายๆแบบนี้ ไม่เดือดร้อนถึงไขมันอย่างผมแน่นอน มันไม่ได้ใช้พลังงานมากมายอะไร จนต้องเดือดร้อนมาถึงไขมันสะสมของผม ดีเสียอีก เพราะเมื่อกลับถึงบ้าน เขาก็จ่อมตัวลงบนโซฟา ดูทีวี และหยิบเอาของว่างข้าวเกียบกรุปกรอบ มาใส่ปาก นำ้ตาลทำให้ผมคึกคัก มีชีวิตชีวา ขึ้นมาทันที เขาเข้านอนประมาณเที่ยงคืนกว่า ทำให้มีเวลานอนไม่ถึง 6 ชั่วโมงด้วยซ้ำ ผมเริ่มคิดถึงอาหารเช้าพรุ่งนี้ จะเป็นอะไรหนอ..ผมรู้ว่าการที่เขานอนไม่พอ จะทำให้ร่างกายเครียด หิว และอยากน้ำตาลเพิ่มขึ้น รวมถึงอาหารที่มีคาร์โบไฮเดรตสูงๆ บางทีโดนัท หรือ ปาท่องโก๋ อาจจะเป็นอาหารเช้าของเขา …และของผมด้วย

เรื่องราวของเซลล์ไขมันในหนึ่งวัน กับคนอยากลดน้ำหนัก คือความเป็นจริงที่คนอยากลดน้ำหนักทุกคนประสพ แน่นอนว่าไขมันส่วนเกิน เกิดจากการกินมากเกินไป แต่มันไม่ใช่เรื่องง่ายๆเพียงเท่านั้น เพราะไม่เช่นนั้น คำพูดที่ว่า “กินให้น้อย แล้วก็ออกกำลังให้มากๆ” ก็คงทำให้คนลดความอ้วนสำเร็จไปมากมาย
ในอดีตนักวิจัยมองว่าไขมันนั้นเป็นเพียงผลิตผลของการกินมากเกินไป แต่ในปัจจุบัน นักวิจัยมองเนื้อเยื่อไขมันเป็นเหมือนอวัยวะหนึ่งที่ทำหน้าที่ได้เองอย่างอิสระ คอยแลกเปลี่ยนข่าวสารกับอวัยวะอื่นๆภายในร่างกายโดยผ่านทางกระแสเลือดตลอดเวลา เรามักจะคิดว่า การกินอาหารเป็นเรื่องของความสมัครใจ แต่เอาเข้าจริง ปริมาณอาหารที่เรากินเข้าไปนั้น ส่วนหนึ่งก็ขึ้นกับปริมาณไขมันที่เราสะสมอยู่ด้วย เซลล์ไขมัน มีความมหัศจรรย์ อย่างมาก มีความลับมากมายที่รอการค้นพบ และหนึ่งในนั้นอาจเป็นกุญแจสำคัญที่ทำให้เราจัดการกับไขมันส่วนเกินได้ แต่ก่อนจะถึงวันนั้น ป้องกันไม่ให้มันเพิ่มจำนวนมากไว้แต่แรกจะดีกว่าค่ะ

แรงบันดาลใจ และอ้างอิงจาก
http://www.rd.com/health/diet-weight-loss/weight-loss-story-a-day-in-the-life-of-a-fat-cell/

เรื่องจริงของไขมันที่คุณยังไม่รู้ ?

The post เรื่องราวของเซลล์ไขมันในหนึ่งวันกับคนอยากลดน้ำหนัก appeared first on iUrban.

Credit: เรื่องราวของเซลล์ไขมันในหนึ่งวันกับคนอยากลดน้ำหนัก Web: iURBAN Fanpage: facebook.com/iURBAN.in.th

Comments

Popular posts from this blog

19 ป้ายโฆษณา (Billboard) สุดครีเอทที่ออกแบบอย่างสร้างสรรค์จนต้องจำแบรนด์ได้ at iURBAN

DIY : อมยิ้มน้ำตาลคริสตัลแบบโฮมเมด at iURBAN

สามารถตรวจสอบเครื่องสำอางค์เกาหลีว่าเป็นของแท้หรือไม่ผ่านทาง HiddenTag at iURBAN